Ένωση δυο μελισσιών

Μερικές φορές τα πράγματα έρχονται έτσι που πρέπει να ενώσουμε δυο μελίσσια.


Αυτό μπορεί να γίνει για διαφόρους λόγους, κυρίως για να ενισχύσουμε κάποιο μελίσσι με πληθυσμό ή και να ενώσουμε δυο μελίσσια για να φτιάξουμε ένα μεγαλύτερο, όπως πχ στη μέθοδο Μπαμπίλη

Πολλοί χρησιμοποιούν αρώματα για το λόγο αυτό.
Εγώ είμαι αντίθετος σε αρώματα γιατί κρύβει κινδύνους.
Και κρύβει κινδύνους γιατί το μελίσσι έχει ήδη τα δικά του αρώματα, αυτά είναι οι φερομόνες της βασίλισσας του.
Αν λοιπόν βάλουμε αρώματα για να επιτύχουμε την ένωση των μελισσιών τότε μπερδεύονται τα αρώματα που βάζουμε εμείς, με τα αρώματα (φερομόνες) της βασίλισσας και συχνά οι μέλισσες που δεν μπορούν να την μυρίσουν την σκοτώνουν.

Προτιμώ τον τρόπο με την εφημερίδα και σήμερα σας τον γράφω κι εσάς για όσους τυχόν δεν τον ξέρετε.

Έχουμε λοιπόν δυο μελίσσια, βγάζουμε το ένα από την κυψέλη του και το βάζουμε σε ένα πάτωμα, πλαίσιο πλαίσιο.

Μετά ανοίγουμε το καπάκι της δεύτερης κυψέλης και στρώνουμε ένα φύλλο εφημερίδας από πάνω από τα πλαίσια, να εξέχει μέχρι έξω από την κυψέλη τόσο καλά ώστε να μην αφήνει καμία χαραμάδα ανοιχτή που να μπορούν να περάσουν μέλισσες πάνω από την εφημερίδα.
Μετά με ένα κατσαβιδάκι ανοίγουμε λίγες τρύπες στην εφημερίδα ,τόσο μικρές όμως που να μην μπορούν να περάσουν οι μέλισσες.


Αφού τα κάνουμε αυτά τότε περνούμε το πάτωμα που έχουμε τοποθετήσει μέσα τον πληθυσμό της πρώτης κυψέλης και το βάζουμε πάνω από την άλλη, κάνοντας έτσι ένα διώροφο μελίσσι.







Όταν τα μελίσσια αντιληφτούν τις άλλες μέλισσες κοντά τους και τα μεν και τα δε τρέχουν να σκοτώσουν τον εισβολέα, η εφημερίδα όμως που έχουμε βάλει τα εμποδίζει να έρθουν σε επαφή και να σκοτωθούν, οι τρυπούλες όμως που έχουμε ανοίξει στην εφημερίδα επιτρέπουν στις φερομόνες και των δυο μελισσιών να περνάνε από το ένα στο άλλο.

Έτσι μετά από λίγες ώρες η μυρωδιά των δυο ενώνεται και γίνεται γνώριμη σε όλες τις μέλισσες, κι όταν μετά από κανά δυο μέρες οι μέλισσες καταφέρουν και μεγαλώσουν τις τρύπες της εφημερίδας έχουν συνηθίσει το ένα μελίσσι την μυρωδιά του άλλου και δεν σκοτώνονται και φυσικά ούτε την βασίλισσα σκοτώνουν.

Έτσι από δυο μικρά μελίσσια που είχαμε τώρα έχουμε ένα αρκετά δυνατο.






Εμείς ανοίγουμε την κυψέλη περίπου μια εβδομάδα μετά την συνένωση και πετάμε όση εφημερίδα δεν έχουν καταφέρει να πετάξουν τα μελίσσια.
Δεν ανοίγουμε νωρίτερα το μελίσσι μας γιατί όσο να ναι με όλα αυτά είναι αναστατωμένο και νευρικό και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να κόψουν την βασίλισσα.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Δεν ενώνουμε πότε αρρενοτόκο μελίσσι γιατί οι ψευδομάνες σχεδόν πάντα σκοτώνουν την βασίλισσα.
Ενώνουμε δυνατά με αδύνατα και δυνατά με ορφανά που όμως δεν ειναι αρρενοτόκα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου